गजल — १
ढोका खोली के पसिथ्यौ पिरतीको रन्को लाग्यो
छेउ आई के बसिथ्यौ पिरतीको रन्को लाग्यो ।

अंगअंग सुम्सुम्याउँदै लाली अधर सल्बलाउँदै
बाहुपासमा के कसिथ्यौ पिरतीको रन्को लाग्यो ।

विषकन्या होइनौ तिमी भए मलाई विष लाग्थ्यो
कामाग्निले के डसिथ्यौ पिरतीको रन्को लाग्यो ।

कुनै धार यस्ता हुन्छन् काट्दा पनि सन्चो लाग्छ
प्रेमको छुरा के धसिथ्यौ पिरतीको रन्को लाग्यो ।

त्यसपछि झन् रन्कैरन्को लाग्यो अन्ना तिम्रो कसम
अँगालोमा के कसिथ्यौ पिरतीको रन्को लाग्यो ।

०००

गजल — २
उठ्यो रिमै फेवातालमा छाल साँझपख
हान्यो रिमै माझीदाइले जाल साँझपख ।

त्यही जालमा जेलिएर निस्किन मत्स्यगन्धा
भेटेँ रिमै जालभित्र माल साँझपख ।

के हेरेथिन् एकै नजर लाग्यो मनमा वाण
भन्नुहोला म त रिमै बेहाल साँझपख ।

बान्की उनको हिसी उनको रूपै उनको देख्दा
सत्य रिमै निको थेन चाल साँझपख ।

हात माग्दा हात दिइन् चुप्पा माग्दा चुप्पा
कमाग्निले जल्यो रिमै ताल साँझपख ।