ताजिना कस्तूरी

आँगनको डिलमा अचेल
वृद्ध चाँपहरू फुल्न छोडेका छन् 
कलिला चाँपहरू चुपचाप छन् 
खै किन हो, रिसाएका छन् 
तुसारोजस्ता मान्छे
कोटकोटो बगाउँछ 
अश्रुधारा खस्रुका पातहरूबाट तप्प... तप्प
म स्तब्ध हुन्छु
मान्छे मान्छेजस्ता लाग्दैनन्
मूल डाँडा र कपासे भञ्ज्याङहरू 
उराठउराठ देखिन्छन्
जंगली काँडाले घोचेझैँ
मुटु घोच्छ मेरो
बिचरी माली गाई,
घाँस चपाउन नसकेर झोक्राइरहेकी छ
त्यो अमिलो दृश्य देखेर 
म निःशब्द हुन्छु ।

कस्तूरी चर्ने सेल्मेका चौरहरू
विकासे बुलडोजरले 
खण्डहर बनाएको छ 
माथि गुरासेडाँडाबाट बगिरहेका
रगतका भेलहरू
साखोलामा मिसिएपछि 
भक्कानिएको छ छाती 
म स्तब्ध हुन्छु
मेरा भिजेका परेलाहरू 
वृद्ध चाँपका हाँगाहरूमा झुन्डिन्छन् 
र, सम्झिरहन्छु म उही घरछेउको
पुरानो वृद्ध चाँप ।
(इटहरी)