अब मसँग के राख्यौ बाँकी लिन, माफ गर 
मात्र आफैँलाई दान गर्न सकिनँ, माफ गर ।

फूल माग्दा उपहारमा मुटु दिएको हुँ मैले 
खास म रित्तिएको हुँ तिमी भरिन, माफ गर । 

छ न त थिए नि मेरा आँखामा सुन्दर सपना 
कहिल्यै सपनाको जिन्दगी देखिनँ, माफ गर । 

अहो ! सम्झिन नपर्ने कुरा धेरै सम्झेको रहेछु 
हो, नपरे हुन्थ्यो तिमीलाई सम्झिन, माफ गर ।

पानीको फोकाजस्तै बनाएर मेरो जिन्दगी
पिट्ट फुटाउन खोज्यौ तर फुटिनँ, माफ गर ।