site stats
बाह्रखरी :: Baahrakhari
ब्लग
Nabil BankNabil Bank
Sarbottam CementSarbottam Cement
Ghorahi CementGhorahi Cement
हामी त्यसै विदेसिएका होइनौँ, सरकारसँग लाखौँ युवाले माग्नेछन् जवाफ  

प्रेमप्रसाद आचार्यले आत्मदाह गर्नुअघि लेखेको नोट पढेपछि यस देशमा आफैँ केही गरेर स्वरोजगार हुन तथा रोजगारीसमेत सिर्जना गर्न खोज्नेले कस्ता कस्ता बाधा अप्ठेरा भोग्नु पर्दोरहेछ भनेर सबै नेपालीले बुझे होलान् ।

 

राज्यस्तरबाट गरिनुपर्ने प्रोत्साहनमा समेत विभेद हुँदा, आफूले उत्पादन गरी बेचेको सामग्रीको बजारे सुनिश्चित नहुँदा, विक्री भएर पनि त्यसको मूल्य समयमै र सजिलै नपाउँदा तथा साना उद्यमीहरुलाई हौसला दिन नसक्दा आएका अनेकौं समस्या उनले उजागर गरेका छन् ।  

Agni Group

 

देशमा केही गरेर उदाहरण दिन खोज्दाखोज्दै नभएपछि केही समय विदेशिएको जुन व्यथा प्रेमप्रसादले लेखेका छन् त्यो आज लगभग ५० लाख नेपालीको कथा हो ।

Global Ime bank

 

नेपालमा जन्मिएकाले नेपाली भूमिमै सम्भावना खोज्नु स्वाभाविकै हो तर त्यो अवसर नेपालमा सबैका लागि होइन ३० प्रतिशत नेपालीका लागि पनि छैन ।

 

हामी अहिले श्रम भिसामा आएका देशमा पर्यटन भिसामा आउन सक्ने अवस्था कहिले होला ? विदेशमा नेपालीले कस्तो कस्तो काम गर्न बाध्य छन् र कसरी जीवन यापन गरिरहेका छन् ? के नेपाल सरकार यस विषयमा जानकार छ ? कैयौं नेपाली विदेश आउनुअघि नै मेनपावर कम्पनीका ठगहरुबाट सताइन्छन् । विदेशमा पनि उनीहरुको उस्तै पीडा छ । 


केहीबाहेक अधिकांशले सामान्य मजदुरस्तरको काममा आफूलाई जोत्नुपर्छ । जापान, कोरीया, मलेसिया, दुवई, कतार, साउदीलगायतका कैयौं देशमा रहेका नेपालीले भोगेका पिडाका खबरहरु दिनहुँजसो आइरहन्छन् ।

कहिले मेसिनमा टाउको च्यापिएर मर्‍यो, कहिले सुतेकै सुत्यै भयो, कहिले मेसिनले हात खायो भनेको सुनिन्छ । कतिपय नेपाली चेलीका पनि त्यस्तै त्यस्तै दर्दनाक कथा छन् । कसले सुन्छ यी आवाजलाई ? जिम्मा कस्ले लिन्छ यी सबै वाध्यताको, अवस्थाको ? कसको कारण आज नेपालीहरुले विदेशमा यस्ता सास्ती भोग्न परिरहेको छ ?  

प्रेमप्रसाद आचार्यले संसद् भवन अगाडि मूल सडकमै आफ्नो शरीरलाई जलाई राज्यभित्रका, ठग, लुटेरा, भ्रष्टाचारी, बेइमानीहरुप्रति आत्मघाती आन्दोलन गरेका हुन् । यो सामान्यरुपमा लिई बिर्सन मिल्ने विषय होइन । यसमा सम्पूर्ण नेपालीका मर्महरु समेटिका छन् । तसर्थ उनको यो बलीदान बिर्सने कसैलाई छुट छैन । वास्तवमा उनले उजागर गरेका विषयहरु सबैले ममन गर्न योग्य छन् । 

 

उद्यमी हुन चाहनेले उनीबाट के सिक्न सक्छ? उद्यमीसँग सामान लिने ठूला व्यापारीहरुले के सिक्न सक्छन् ?

विदेशिएका नेपालीले के सिक्न सक्छौँ ? राज्य संचालनमा रहेकाहरुले नीति निर्माण गर्दा वा त्यसलाई व्यवहारमा लैजाँदा के कसरी गर्नुपर्छ सबै विषयहरु केलाएर आआफ्नो तहबाट मनन गर्दै व्यवहारमा उतार्नुपर्छ । 

राज्य केका लागि हो ? जनताकै हितका लागि बनाइएका हैनन् संघीयता र स्थानीय तहहरु ? हैन भने जनताले देशविदेशमा बगाएको पसिनाबाट आएको राष्ट्रिय सम्पतिमा ब्रह्मलुट गर्ने छुट कसरी मिल्यो ? कसले दियो ?

जनतासँग मत मागेर जनताकै हितका लागि आफ्नो व्यक्तिगत स्वार्थ त्यागेर जिम्मेवारी वहन गर्छौ भनेकाहरुले जनतालाई नै माग्नेको अवस्थामा पुर्‍याउने र बेहाल हुँदासमेत बेवास्ता गर्ने हो भने यिनलाई भोट किन दिने ? के झुठा आश्वासन र सस्ता सान्त्वनाले जनता सन्तुष्ट हुन सक्छन् ? 

 

यो देशमा गएका सय वर्षमा कति आन्दोलन भए ? ती सबै आन्दोलन केका लागि भए ? लोकतन्त्र, गणतन्त्र, नयाँ नेपाल, संघीयता, समाजवाद, साम्यवाद, जातिवाद यी नामहरुले मात्रै के भयो ? सामान्य नेपालीको अवस्था के छ ? कस्ता कस्ता हिंसाको सामना गर्नुपर्‍यो देशले ? कति मान्छेहरु विक्षिप्त भए केही याद छ ?  

संघीय संसद्, प्रदेश संसद्, संघीय सरकार, प्रदेश सरकार, स्थानीय सरकार, सरकारै सरकार । यता पनि मन्त्री, त्यता पनि मन्त्री, संघमा पनि सासंद, प्रदेशमा पनि सासंद । के गर्छन् प्रदेशका मन्त्री, सांसदले, जनजिज्ञासा हो यो ? देश किन पछि परेको हो ? किन गरिब रहेको हो? यस्तै कारणले न हो । 

 

हाल विदेशमा रहेर अर्बौंको रकम देशमा पठाइरहेका हामी लाखौँ नेपालीहरु यहाँ मस्तीको जीन्दगी बिताइरहेका छैनौ । हामी स्वदेश फर्केर आफ्नै माटोमा रमाउन चाहन्छौँ । हामीले पठाएको रेमिट्यान्समा हाइसञ्चो नमान । नेपालमा अपार सम्भावना हुँदाहुँदै नागरिक यसरी लामबद्ध भएर विदेशिनु के लज्जाको विषय होइन ? के यही हो सार्वभौम, स्वाभिमानी नेपालीको मौलिक परिचय ?

शैक्षिक पाठ्यक्रम साक्षरता सँगसँगै सीपमूलक र व्यवसायउन्मुख हुनुपर्दो रहेछ भन्ने हामीले यहाँ आएपछि बुझेका छौँ । हामीले नेपालमा गरेको स्नातकोत्तरको पनि कुनै मूल्य रहेन यहाँ । नेताहरु पनि सरकारी बजेटमा विभिन्न देश त घुम्न गईराखेका हुन्छन् तर किन लागु गर्न सक्दैनन् यस्ता राम्रा कुराहरु ? वास्तवमा असल नायकले नै देशलाई सही नेतृत्व प्रदान गर्न सक्छ । नेपाली नेतामा किन यो सदबुद्धि आएन ? 

घुसखोरी, भ्रष्टाचार, महिला तथा बालबालिकामाथि हुने बलात्कार तथा हिंसा, कालोबजारी, जातिपातीका नाममा विभेद, ठूला व्यापारीको दादागिरी, शिक्षा, स्वास्थ्य र न्यायमा व्यापार, जस्ता विषयहरुबाट आक्रान्त हाम्रो देश कहिले पूर्ण सुरक्षित, शान्त र गरिखान सकिने बन्ने होला ? खेती वा कुटिर उत्पादनले बजार र त्यसको मूल्यको चिन्ता गर्न नपर्ने दिन कहिले आउला ? कि यसका लागि अरु प्रेम आचार्यहरुले आत्मदाह गर्नुपर्ने हो ? 


सधैँ सत्ता र पदको हिसाबमा मात्रै नलाग नेताहरु । आन्दोलनपछि लोकतन्त्र, गणतन्त्र ल्याइयो, संविधान ल्याइयो भनेर हाइसन्चो नमान । लोकतन्त्रको नामले मात्र जनताको जीवनस्तर फेरिने होइन । जनताका प्रतिनिधिले बनाएको संविधानले पनि जनतालाई न्याय र समानताको अनुभूति आफैँ दिने होइन ।

 

नेपालमा अधिकांश तहमा ढिलासुस्ती छ र कार्यान्वयनको अवस्था पनि फितलो छ । राज्यको एउटा निकाय र अर्को निकायको तालमेल छैन । सरकार आफैँमा प्रभावकारी छैन । गर्न खोज्नेहरुलाई पनि भाँड्न खोजिन्छ । एकअर्कामा देखावटी एकतामात्रै भित्र के के चाल चलिरहेकै हुन्छन्, समीकरण नयाँ नयाँ बनिरहेकै हुन्छ निहित स्वार्थपूर्तिका निम्ति । यस्तो बेथितिका बीचमा यस्ता नेताहरुबाट के आशा राख्नु ? कसरी आशा राख्नु ? 

एउटा राजा वा शासक, राष्ट्रपति वा प्रधानमन्त्री पदको व्यक्तिले सामान्य व्यक्तिलाई पनि आफूजत्तिकै महत्त्वपूर्ण मान्नुपर्छ ।

 

सामान्य नागरिकको जीवनलाई कुशल नायकले त आफू जोखिममै परेर पनि सहायता गर्छ तर यहाँ भने त्यस्तो सोच्नुपनि हास्यास्पद हुन आउँछ ।

 

हुन पनि नेपालमा जनताका समस्या, रोदन, मरण सबै सामान्यजस्तै लाग्दो हो आफूलाई देशको मालिक ठान्नेहरुका लागि । कति चित्कार विस्मृत भए हालसम्म लेखाजोखा छ ? कतिपय गरिबीमा सपरिवार आत्महत्या, कतै अनेक प्रयत्नमा असफल भएर आत्मदाह, बलात्कार, अपहरण, ठगीका घटना कति भए भए ? न्याय खोई ? 

हामी त्यसै विदेसिएका होइनौँ । देशको बेथिती र अस्तव्यस्तताका कारण देशमा के गर्ने अलमल भएर विदेसिन बाध्य भएका हौँ । हामी लाखौँ नेपाली विदेशमा मस्त निद्रामा र्छनौ । हामी पनि आफ्नो देशकै माटोमा रमाउन चाहन्छौँ ।

आफ्नै परिवारसँग बाँच्न चाहन्छौँ । तसर्थः विदेशिन बाध्य लाखौं युवाका लागि देशमा रोजगारी तथा उद्योग व्यवसायको लागि काम गर, आत्मदाहअघि प्रेम आचार्यले राज्यलाई दिएका सुझावको मनन गर । देशमा नै केही गरौँ भन्नेका लागि सहज वातावरण बनाऊ । होइन भने लाखौं युवाको महासागरले एकैपटक उत्तर माग्नेछ – तिमीहरुको औचित्य के ? 

पाल्पा नेपाल

हाल : दक्षिण कोरीया 

NIBLNIBL
प्रकाशित मिति: सोमबार, माघ १६, २०७९  ०९:०४
Sipradi LandingSipradi Landing
worldlinkworldlink
Nepal TelecomNepal Telecom
प्रतिक्रिया दिनुहोस्
Ncell Side Bar LatestNcell Side Bar Latest
Bhatbhateni IslandBhatbhateni Island
Kumari BankKumari Bank
Shivam Cement DetailShivam Cement Detail
Maruti cementMaruti cement
सम्पादकीय
ICACICAC