काठमाडौंको मौसम चिसिदै गए पनि नेपालको पुरानो पार्टी नेपाली कांग्रेसको १४औं महाधिवेशनले राजनीति तताएकोछ । भृकुटीमण्डपमा भएको उद्घाटन समारोहले स्पष्ट संकेत दिएकोछ नेपालको राजनितीकाे ‘मियाे’ कांग्रेस नै हो । 

ओलीदेखि माधव, पुष्पकमल वा सिपी सबैको समारोहमा देखिएको उपस्थिति र उनीहरुले नेपालको भावि राजनितीमाथि गरेको टिप्पणीलाई गहिरो अध्ययन गर्ने हो भने कांग्रेसको नारा ‘हामी भित्रको म’ लाई सार्थक बनाएकोछ । 

नेकपा (एमाले) र राष्ट्रिय प्रजातन्त्र पार्टीको महाधिवेशनमा एउटै मञ्चमा बस्न नसकेका र न समेटिएका कम्युनिस्टहरूलाई कांग्रेसले नै दायाँ र बायाँ बसायो । कम्युनिस्टहरुले दन्तबजानका लागि समेत अन्ततः कांग्रेसकै मञ्च चुने ।

यसैबाट स्पष्ट हुन्छ ‘मियोविना दाइँ हुँदैन’ । बिग्रेको राजनीति, बाटो बिराएको विकासलाई ‘मियो’ बनेर उभिनुपर्ने जिम्मा देशको पुरानो पार्टी, देशको हरेक संकटमा नेतृत्व गरेको पार्टी कांग्रेसकै रहेको पुष्टि यसले पनि गरेकोछ ।

हुन पनि स्थापनाकाल देखिनै एकले अर्कोलाई सत्तोसराप गर्नमा माहिर कम्युनिस्टहरुले कांग्रेसले जुटाइदिएको मञ्चमा पनि एकले अर्कोलाई होचो देखाउन हिचकिचाएनन् । कांग्रेसका नेता कार्यकर्तालाई पो ‘केलाई भन्दा देख्नेलाई लाज’ भनेजस्तो भएकाे देखिन्थ्यो । 

महाधिवेशन उद्घाटन समारोहमा संघारमा उभिएको स्थानीय चुनाव र नजिकिँदै गरेको संघीय चुनाबबाट त्रसित कम्युनिस्टहरुले आफ्नो साख जोगाउने आशाको केन्द्र कांग्रेस भएको ठानेर साथ र भरकाे भिख मागे । 

उता त्यही मञ्चमा कांग्रेसका नेताहरुले उद्घोष गरे - महाधिवेशनपछि पार्टीले एक ढिक्का भएर आउँदो चुनावबाट स्थानीयदेखि केन्द्रसम्म सरकार बनाउनेछ र देशको विकासको नेतृत्व गर्नेछ ।  

कांग्रेसका नेताहरुले आउँदो चुनावमा कांग्रेस एक्लै जानसक्ने बहस गरिरहेको अवस्थाबाट त्रस्त पुष्पकमल दाहालले ‘आजको सत्ताको यो सफलता गठबन्धनबाट नै भएको र यो एकतालाई टुटाउने हो भने अबको यात्रा ओरालो तिर हुने’ हुदाँ गठबन्धनमै चुनावमा जानुपर्नेमा जोड दिएका थिए ।

प्रचण्डले भनेको यो ओरालोको बाटो भने सायद कांग्रेसको नभएर उनको नै थियो । पक्कै पनि ओरालो जान कोही चाहँदैन । त्यसकारण पनि उनको याचना स्वाभाविक थियो - हामीलाई साथैमा राख ।

अर्कोतिर एमालेमा भित्तामै पुगेपछि अर्को पार्टी बनाउन पुगेका माधव नेपालले कांग्रेसलाई केही भन्न सकेनन् । बरु, उनले राजतन्त्रकै भूत देखाएर तर्साउने प्रयास गरे र ओलीलाई नै गाली गर्न समय लगाए । 

नेपाललाई पनि त्यही डर छ - कतै कांग्रेसले आउने चुनावसम्म गठबन्धन छोड्छ कि ? भावि राजनीतिको आहाको त्यान्द्रो कांग्रेसकै साथ र सहयोग भएको स्पष्ट बुझेकाले नेपाल जसरी पनि यो गठबन्धन नटुटोस् भन्ने चाहन्छन् ।  

एमाले पार्टी फोरेरै पनि ओलीलाई सत्ताबाट झारेर देउवालाई सत्तासीन गराएका कारण देउवाले आउने चुनावमा यो गुन तिरोस् भन्ने आशा राख्नु  अस्वाभाविक पनि देखिदैँन । 

पार्टीबाट नेपालकाे पत्तासाफ गर्न लागिपरेका ओलीको पनि त्यही रोइलो थियो - कतै कांग्रेसले नेपाल र दाहाललाई साथ दिएर उनीहरुको राजनीति जगाइदिने पो हो कि ? यो गठबन्धन चुनावसम्म गयो भने एमाले पक्कै पनि चुनावमा कमजोर हुनेछ ।

त्यही भएर होला ओली भन्दैथिए -  ‘केही साना दलहरुलाई कांग्रेसले औंलो समाउन दिएन भने के हुन्छ भन्ने पीर छ’ ।  

वस्तवमा यो डाहा पनि गठबन्धनले एमालेलाई कमजोर बनाउने देखेरै लागेकाे थियो । उनको चाहना पनि आगामी चुनावमा सके कांग्रेस र एमाले मिलुन् तर नमिले पनि कांग्रेसले कसैकाे औँला समाउने काम नगरोस् ।

कम्युनिस्टलाई बोकेर शक्ती आर्जन गर्नतिर होइन गौरवपूर्ण इतिहास भएकाे र राष्ट्रिय तथा अन्तर्राष्ट्रिय भरोसाको केन्द्र कांग्रेसले महाधिवेशनपश्चात आई्ना कार्यकर्तालाई मात्र होइन देशलाई नै नयाँ ऊर्जा, उत्साह र एकताको सन्देश दिन सक्नुपर्छ ।