भारत र पाकिस्तानजस्ता विश्वविख्यात टिमका सामु ‘सिकारु’ लाग्ने नेपाली क्रिकेटर टिक्नै नसक्ने डर कताकता समर्थकहरूमा थियो । तर, नेपाली खेलाडीले समर्थकलाई निराश होइन उत्साहितै बनाए ।   

नेपाली क्रिकेटरहरूले सोमवार श्रीलङ्कामा भारतसँग भएको खेल नजिते पनि उत्कृष्ट खेल प्रदर्शन गरे । यसले फेरि एकपटक नेपाली क्रिकेटको सम्भावना उजागर गरेको छ ।   

खेल हारेको नेपाली क्रिकेट टिमको प्रशंसा भारतीय दर्शक र समीक्षकले समेत गरे । नेपाली खेलाडीको प्रदर्शनको उत्कृष्ट रहेको पुष्टिका लागि यत्ति नै काफी छ ।

भारत र पाकिस्तानसँगको खेलमा प्रदर्शित आत्मविश्वास र कौशलले नेपाली क्रिकेटरहरूको क्षमता र सम्भावना प्रमाणित भएको छ । अब राज्यले वास्तविकरूपमै खेलाडीलाई प्रोत्साहन र साथ दिनुपर्छ । 

टिम नेपाल विश्वकप फाइनल खेल्न नपाए पनि संसारको क्रिकेट जगत्को दृष्टिमा भने परिसकेको हुनुपर्छ । यसैले क्षमतावान् खेलाडीले देशभित्र पाएनन् नै भने पनि देशबाहिर अवसर पाउन सक्छन् ।

नेपाली क्रिकेटरहरूको खेल कौशलको मुग्धकण्ठले प्रशंसा भएको छ । उनीहरूको प्रदर्शनबाट देशको कीर्ती रहनु र खेलाडीको भविष्य चहकिलो देखिनु राष्ट्रिय गौरव र हर्षको विषय हो । 

नेपालभित्र भने खेल र खेलाडीलाई प्रोत्साहित गर्ने वातावरण देखिँदैन । सरकारी वा निजी क्षेत्रले प्रतियोगिताका समयमा विभिन्न वाचा त गर्छन् तर प्रायः खेल सकिएपछि बिर्सन्छन् ।

अर्कोतिर खेलको विकास सरकारका हर्ताकर्ताको प्राथमिकतामा पर्ने गरेकै छैन । फलस्वरूप बजेट बनाउने बेला खेलकुद प्रायः ओझेलमा पर्छ । पुरस्कारका लागि सधैँ पटके निर्णय हुन्छ ।

खेलको विकासका लागि भनिएका सरकारी र गैरसरकारी संस्थाका पदाधिकारीको ध्यान खेलाडीको हितभन्दा निजी स्वार्थमा बढी जाने गरेको छ । नेपाल क्रिकेट संघ पनि अपवाद बन्न सकेको छैन । 

सबै क्षेत्रमा निराशा व्याप्त भएका बेला बेलाबखत खेलकुदमा प्राप्त सफलताबाट नेपालीको अनुहारमा हाँसो देखिने गर्छ । यसलाई ‘अनुत्पादक क्षेत्र’ नठानीकन सरकार र उद्यमी व्यवसायीले पनि मन फुकाएर भरथेग गरून् ।

क्रिकेटरहरूको प्रतिभा प्रस्फुटनका निम्ति खेल मैदानलगायतका पूर्वाधारको विकास र जीवनवृत्तिको व्यवस्था अनिवार्य हुन्छ । अन्तर्राष्ट्रिय स्तरका खेलाडी बनाउन सुविधा पनि सोही स्तरको जुटाउनुपर्छ ।

भौतिक पूर्वाधारको विकास र खेलाडीको आजीविकाको जिन्म्मा विभिन्न तहका सरकारहरूले लिनुपर्छ । सक्षम उद्यमी व्यवसायीले सामाजिक उत्तरदायित्वका रूपमै भए पनि खेलाडीलाई प्रोत्साहन हुने दिगो व्यवस्था मिलाउनु उचित हुनेछ ।

हारेर पनि शिर ठाडो भएको यस अवसरलाई खेल क्षेत्रको समग्र समीक्षा गर्न र योजनाबद्ध विकासको खाका बनाउन प्रयोग गर्नु उचित हुनेछ । नेपाल क्रिकेट संघका पदाधिकारीले आपसी दन्तबझान छाडी क्रेिकेट र क्रिकेटरको हितमा सबै क्षेत्रलाई एकजुट बनाउन ध्यान दिऊन् ।     

हारेर पनि स्याबासी पाउने नेपाली क्रिकेटरप्रति देश गौरवान्वित छ । कहिले कहीँ हार्ने पनि ‘सिकन्दर’ हुन्छन् । नेपाली खेलाडीहरूलाई उत्तरोत्तर प्रगतिको शुभकामना !