सधैँ हिंडिरहेका सजिला बाटाहरू
पटक पटक दोहोरिरहँदा 
लाग्न सक्छ तिमीलाई,
जिन्दगी सहज रहेछ ।

कहिल्यै नदेखेका 
कहिल्यै नसोचेका 
संघर्षका अप्ठ्यारा पहाडहरू
पर्खाल बनेर तेर्सिँदा 
लाग्न सक्छ तिमीलाई,
जिन्दगी चुनौती रहेछ ।

फूल टिप्न खोज्दा
काँडाले घोचेर दुखेको बेला 
लाग्न सक्छ तिमीलाई 
जिन्दगी दुखाइ पनि रहेछ ।

घाम, पानी र तुषारो सहेर 
मुस्कुराउदै फुल्ने 
र क्षणभरमै ओइलिएर झर्ने 
फूलहरू देखेपछि
लाग्न सक्छ तिमीलाई,
जिन्दगी क्षणिक पो रहेछ ।

कालो रातको कम्बल ओढाएर
जब अन्धकारले
एउटा उज्यालो दिनलाई परास्त गर्नेछ
र फेरि,
प्रभातको सुनौलो किरणले
अन्धकारमाथि विजयी भएको उद्घोष गर्नेछ,
तिमी सम्झनेछौ
जिन्दगी दिन र रात रहेछ ।

यात्रामा 
माया गर्नेहरू भेटिनेछन्
साथ दिनेहरू भेटिनेछन्
र भेटिनेछन् 
सही बाटो देखाउनेहरू पनि  
छिर्के लाउने, खुट्टा तान्ने
र हिलो छ्याप्नेहरुको त झन 
पटक्कै कमी हुनेछैन 
तब यही यात्रामा तिमी
आफन्त र पराइको परिभाषा भेटाउनेछौ ।
 
जिन्दगीलाई तिमी 
यथार्थमा भेट्नु,
आफैँभित्र खोज्नु र बुझ्नु 
जिन्दगी त, 
न सहज न असहज 
न फूल न काँडा
न नजिक न टाढा 
न घाम न झरी 
न आफ्नो न पराइ 
न दिन न रात 
न विश्वास न घात 
न एक्लो न साथ 
न आँसु न हाँसो 
न सुख न दुःख 
केवल लीला रहेछ ।

अब तिम्रो सामु 
जिन्दगीका लम्बेतान भ्रमहरू 
र वास्तविकताहरूको रहस्य खुकुलिनेछ ।

यस्ता कविताहरू
जिन्दगीका पाठ होलान् नहोलान्
जिन्दगी स्वयं एक पाठ हो
एक कविता हो 
र यत्ति बुझ 
जिन्दगी लीला हो 
जुन दिन त्यो बोध हुनेछ 
हेरेर सारा दुनिया मुस्कुराउनेछौ तिमी ।

तिमीसँग सँधै हुनेछ 
बाबा आमाको दिव्य आशीर्वाद 
बस्,
जिन्दगीको यात्रामा तिमी
जिन्दगीकै उपहार लिएर
हिंडिरहनु अविरल 
बढिरहनु अनन्त 
शब्दोपहार तिमीलाई !