काठमाडौं । नेपाली राष्ट्रिय महिला फुटबल टिमले बुधबार (आज) घरेलु मैदानमा जारी अन्तर्राष्ट्रिय महिला च्याम्पियनसिपको फाइनलमा बलियो टोली म्यानमारविरुद्ध प्रतिस्पर्धा गर्दै छ । नेपाली महिला टिमले पहिलो अन्तर्राष्ट्रिय खेलयता खेल्न लागेको यो १३औँ फाइनल हो । यसअघि नेपालले १२ फाइनल खेलिसकेको भए पनि हालसम्म कुनै पनि प्रतियोगिताको उपाधि भने जित्न सकेको छैन । 

“जसले मैदानमा बढी मेहनत गर्छ, अनुशासित भएर खेल्छ । एक टिमको रूपमा प्रतिस्पर्धा गर्छ, त्यही टिमले उपाधि जित्ने हो । हामी आफ्नोतर्फ शतप्रतिशत दिनेछौँ । टिमलाई नै उपाधि जित्नुपर्छ भन्ने भोक छ । प्रशिक्षकको रणनीतिअनुसार अन्तिमसम्म खेल्न सक्यौँ भने नतिजा राम्रो हुन्छ,” फाइनलको पूर्वसन्ध्यामा आयोजित पत्रकार सम्मेलनमा नेपालीको उपाधि सम्भावनाबारे कप्तान तथा गोलकिपर एन्जिला तुम्बाप्पो सुब्बाले भनिन् ।

यस्तो छ १२ फाइनल यात्रा
नेपालले सन् १९८६ को डिसेम्बरमा पहिलो अन्तर्राष्ट्रिय फुटबल खेलेको थियो । हङकङविरुद्ध पहिलोपटक अन्तर्राष्ट्रिय खेलको अनुभव लिएको नेपालले त्यसयता महिला फुटबलमा उल्लेखनीय प्रगति गर्न सकेको छैन ।

पहिलो अन्तर्राष्ट्रिय खेलदेखि अन्तर्राष्ट्रिय महिला च्याम्पियनसिपसम्म नेपालले ३८ वर्षमा कुल १२ अन्तर्राष्ट्रिय प्रतियोगिताको फाइनल खेलिसक्यो । तर, सधैँ उपविजेता ।  

नेपालले हालसम्म ६ पटक साफ महिला च्याम्पियनसिप, तीनपटक साग गेम्सअन्तर्गतको महिला फुटबल, एकपटक हिरो कप, एकपटक नादेज्दा कप र एक पटक वाफ महिला च्याम्पियनसिपको फाइनल खेले पनि सबैमा हार बेहोरेको छ । १२ फाइनल खेल्दा नेपालले सातपटक भारतसँग हार बेहोरेको छ । यसबाहेक, बंगलादेशसँग दुईपटक हार बेहोर्दा म्यानमार, ताजिकिस्तान र जोर्डनसँग नेपालले समान एकपटक फाइनलमा हार बेहोरेको छ ।

सन् २०१० मा नेपालले दुई प्रतियोगिताको फाइनल गुमायो । नेपालले २०१० को जनवरीमा दक्षिण एसियाली खेलकुद (साग)अन्तर्गत महिला फुटबलको फाइनलमा भारतसँग ३–१ को हार बेहोर्‍यो । सोही वर्षको डिसेम्बरमा भएको साफ च्याम्पियनसिपमा नेपाल पुनः भारतसँग १–० ले पराजित भयो ।

त्यसपछि नेपालले सन् २०१२ र २०१४ को साफ च्याम्पियनसिपको फाइनलमा भारतसँग क्रमशः ३–१ र ६–० को हार बेहोर्‍यो । सन् २०१६ मा साग गेम्सअन्तर्गत महिला फुटबलको फाइनलमा पुनः भारतसँग ४–० को हार बेहोर्‍यो ।

सन् २०१९ नेपाली महिला टिमका लागि सबैभन्दा पीडादायी वर्षको रूपमा रह्यो । यो वर्ष नेपालले चार फाइनल खेले पनि चारै प्रतियोगितामा उपाधि विमुख भयो । २०१९ को फेब्रुअरीमा नेपालले हिरो गोल्डकपको फाइनलमा म्यानमारसँग ३–१ को हार बेहोर्‍यो । यसपछि नेपालले मार्चमा साफ महिला च्याम्पियनसिपको फाइनल भारतसँग पुनः ३–१ को नै हार बेहोर्‍यो । सेप्टेम्बर १२ मा नादेज्दा कपको फाइनलमा ताजिकिस्तानसँग ३–२ को हार बेहोरेको नेपालले डिसेम्बरमा भएको सागअन्तर्गत स्वर्ण पदकका लागि भएको महिला फुटबलको फाइनलमा भारतसँग २–० ले पराजित भयो ।

सन् २०२२ को सेप्टेम्बरमा नेपालमै सम्पन्न साफ महिला च्याम्पिनयसिपको फाइनलमा पुनः नेपालले हार बेहोर्‍यो । साफको यस संस्करणमा नेपालले सदाको प्रतिद्वन्द्वी भारतलाई सेमिफाइनलमा १–० ले हराए पनि फाइनलको ‘डेढलक’ भने अझै तोड्न सकेन । फाइनलमा १५ हजार दर्शकले भरिभराउ दशरथ रंगशालामा नेपाल बंगलादेशसँग ३–१ ले पराजित भयो । गएको फेब्रुअरीमा भएको वाफ महिला च्याम्पियनसिप नेपालले खेलेको ११औँ फाइनलको रूपमा रह्यो । उक्त फाइनलमा नेपालले जोर्डनसँग पेनाल्टी सुटआउटमा हार व्यहोरेको थियो । यस्तै, घरेलु मैदानमै भएको साफ महिला च्याम्पियनसिपको फाइनल १२औँ । 

के छ प्रशिक्षकको प्रतिक्रिया 
नेपाली टिमले खेलेको १२ फाइनलमा प्रतिस्पर्धा गर्दा प्रशिक्षक थिए, राजेन्द्र तामाङ । गएको वर्षका फेब्रुअरीमा साउदी अरेबियामा भएको वाफ महिला च्याम्पियनसिपको निम्ति मुख्य प्रशिक्षकको जिम्मेवारी पाएका तामाङ हालसम्म नेपाली टिममा निरन्तर छन् । उनको प्रशिक्षणमा नेपाली टिमले वाफ र साफ महिला च्याम्पियनसिप–२०२४ को फाइनलमा प्रतिस्पर्धा गरे पनि दुवैमा पराजय बेहोरेको थियो । एक वर्षमा दुई फाइनल खेलमा बेहोरेको हारबाट निराश तामाङले मंगलबारको पत्रकार सम्मेलनमा नेपाली टिमसँग उपाधि जित्नुको विकल्प नभएको बताए ।

“हामीलाई उपाधि जित्नुको कुनै विकल्प छैन । धेरै पटक उपाधि निजक पुगेर पनि निराश हुनु परेको छ । जसरी पनि ट्रफी जित्नु पर्छ भावनाका साथ मैदान उत्रिने छौँ । हामीलाई घरेलु मैदानमा फेरि एकपटक मौका आएको छ । यस पटक भने चुक्नु हुँदैन । म्यानमार बलियो टोली हो । तर जित्न सक्छौँ भन्ने विश्वास छ,” फाइनलअघि तामाङले भने ।