बाटो - बाह्रखरी

साहित्य

कविता

बाटो

शनिबार, फागुन २७, २०७९

कुनै दिन भयंकर पिएको बेला
आधा होस गुमाएर
आधा होस सम्हालेर
ढुलमुल ढुलमुल
पश्चात्तापको बाटो
तिम्रो दैलोसामु आइपुग्ने मन छ
र, तिमीलाई छिमेकीले छ्याङ्गै सुन्ने गरी
केही बताउने मन छ–

तिमी ठूलो पत्थर हौ
धन्न मेरो शिर ठोक्किएन र बच्यो मेरो शिर
म तिमीलाई टोपी बनाउन चाहन्थेँ
तिमी पत्थरैपत्थर रहेछौ
धन्न ठेस लागेर लडिनँ र बच्यो मेरो छाती
म तिमीलाई मुटु बनाउन चाहन्थेँ
साँच्चै भन्ने हो भने
तिमी मूर्ति बन्न पनि लायक रहेनछौ
म तिमीलाई ईश्वर बनाउन चाहन्थेँ
म तिमीलाई तीन चुल्होको
सुवासिनी बनाउन चाहन्थेँ

यत्ति भनिराखेर
ढुलमुल ढुलमुल
सन्तुष्टिको बाटो
आफ्नै घरतिर फर्कने मन छ
र, भोलिदेखि फेरि खोज्ने मन छ
माया भएको मान्छे
प्रेम बुझेको मान्छे
र, हिँड्न मन छ फेरि यौटा
नयाँ बाटो !