सरकारी संयन्त्रको विफलताबाट आजित र आक्रोशित जनतामा सबैभन्दा बढी वितृष्णा राजनीतिक दलका नेताहरूप्रति देखिन्छ । नेताहरूप्रतिको जनआक्रोश धेरैजसो शासन व्यवस्था र यदाकदा त लोकतन्त्रप्रति नै वितृष्णाका रूपमा प्रकट हुनेगरेको छ ।

जनतामा बढ्दै गएको असन्तुष्टि र आक्रोशको आगोमा घ्यु थप्ने काम भने मूलतः राजनीतिक दलका नेताले नै गर्ने गरेका छन् । प्रतिस्पर्धी राजनीतिक दल वा तिनका नेताप्रति सार्वजिनकरूपमै गरिने छुद्र राजनीतिक टिप्पणी सुन्दा प्रायः श्रोतालाई नै लाज लाग्छ ।

सरकार सामाजिक सञ्जालबाट हुने अराजक, असत्य एवं अश्लील टिप्पणीबाट समाजमा पर्ने नकारात्मक असर नियन्त्रण गर्न अभिव्यक्ति स्वतन्त्रताकै सीमा खुम्च्याउन उद्यत देखिएको छ । यथार्थमा सामाजिक सञ्जालका ‘छुद्र’ टिप्पणीहरूको उत्प्रेरक भने राजनीतिक दलका नेताहरूको उत्तेजक कथन नै हुन् ।

पक्कै पनि राजनीतिक नेताहरू विशेषगरी विपक्षी दलका नेताले सरकारको आलोचना गर्नुपर्ने हुन्छ । सरकारको गल्ती र बदमासीको मात्रा हेरेर कडा शब्दमा चेतावनी पनि दिनुपर्छ । तर, यस्तो विरोध र चेतावनी सभ्यताको हद पार नगरी पनि दिन सकिन्छ भन्ने हेक्का नेताहरूले भने कहिल्यै राखेको देखिँदैन । 

केही वर्ष यता यसरी सार्वजनिक मञ्चबाटै छुद्रताको सीमा नाघिएको र राजनीतिक दलका नेताले त्यस्तै कथनमा ताली बजाएको विद्रुप दृश्य दोहोरिने गरेको छ । तिनै वचन र दृश्यलाई बिगारेर सामाजिक सञ्जालमा घृणा र द्वेष चर्काउन बारम्बार प्रयोग गरिएको पाइन्छ ।

अर्थात्, नेताहरूको उत्तेजक छुद्र अभिव्यक्ति अन्ततः उनीहरूविरुद्ध नै प्रयोग भइरहेको छ । विडम्बना, तैपनि राजनीतिक दलका नेताहरू चेतेका छैनन् । कुनै दिन नेताहरूको छुद्र अभिव्यक्तिले बढाउने वितृष्णा र द्वेषको दुःखद परिणाम देशले नै भोग्नुपर्ने हुनसक्छ ।

नेताहरूको गैरजिम्मेवार अभिव्यक्तिले द्वेष र घृणा बढाउन त सक्छ तर साम्य पार्न सक्तैन । यसैले राजनीति गर्नेहरू र तिनमा पनि जनताले मत दिएकाहरू थप संवेदनशील र जिम्मेवार हुनुपर्ने हो । दुर्भाग्य, नेपालका राजनीतिक नेताहरूमाथि भने ‘तित्राको मुखै बैरी’ भन्ने कथन चरितार्ग हुनेगरेको छ । 

जनमानसमा ‘भुसको आगो’ जसरी सल्कँदै गएको आक्रोश र वितृष्णाको लप्कोले सबैभन्दा पहिले भेट्ने राजनीतिक दलका नेताहरूलाई नै हो । अर्को नेताविरुद्ध फैलाएको द्वेषको विषबाट आफू पनि जोगिन सकिँदैन भन्ने सत्य आत्मसात गरी राजनीतिक दलका नेताहरूले कम्तीका सार्वजनिक मञ्चमा जिम्मेवारी र भद्रताको हेक्का राखून् !