गजल — १ 
नमेटिने रै’छ आखिर रहर हजुर 
कहाँ होला दिल बिसाउने सहर हजुर ! 

आँदै छोपी डुलिरहन्छन् अतीतका यादहरू 
याद हो कि, मन्दमन्द जहर हजुर ! 

छुटे कति जिन्दगीका तितामिठा पलहरू 
भेटूँ क्यारी ती छुटेका प्रहर हजुर ! 

आफ्नाले नै छातीमा लात हानी गएपछि 
लाग्दो रै’छ बिरानो आफ्नै घर हजुर ! 

आफ्नै मनले यो प्यासीको भर काटिगयो 
साँच्चै कसको मान्नु र खै, भर हजुर ! 

कहाँ होला दिल बिसाउने सहर हजुर 
नमेटिने रै’छ आखिर रहर हजुर !   

गजल – २ 
आमा छोरो पठाउँछिन् ऊ बाकस पठाउँछ 
विधाताले पनि किन मेरै देश सताउँछ !

चुँडिँदै जोड्दै गरेको एकजोर चप्पल छ साथमा 
जीप नलाग्ने झोलाबाट उसको गरिबी चियाउँछ 

किन सक्दैन कोही स्वदेशमै केही गर्न ? 
दोष एकापसमा लाउँछ र पो दिमाग तताउँछ 

सहास जुटाऊ, धैर्य बन हामी सँगै छौँ साथी 
कमिलाले पनि एक दिन पहाड उठाउँछ 

यस्तो होस् अबको साल शुभकामना सबैलाई 
आमा सामान पठाउँछिन् ऊ पैसा पठाउँछ 

आमा छोरो पठाउँछिन् ऊ बाकस पठाउँछ
विधाताले पनि किन मेरै देश सताउँछ !

(चन्द्रागिरि–३, थानकोट)