आमा सुँकसुँकाइरहेकी छन्

साहित्य

कविता

शनिबार, जेठ १३, २०८०

सुरेश जोशी

खुन चुसेर तृप्त भएकाहरू
सडकमा रक्त होलीको विरोध गरिरहेका छन्
जहिल्यै छिमेकको हित खोज्न
आफन्तहरूका खोट खोज्नेहरू
गरिमामय सभामा
असभ्य प्रदर्शन गरिरहेका छन्

अग्निपरीक्षा दिन अभ्यस्त सीताहरू
लैंगिकताको दोष काट्न
वाल्मीकि गुहार्दै छन्
विभेदका शूली चढाइएका नारीहरूको
उद्धार गर्न
धर्ती माताले इन्कार गरिरहँदा
अझै पितृसत्तात्मकताको भूतले
वर्षौँवर्ष
शासन गर्ने निश्चित प्रायः छ

कान खोज्न कागका पछाडि दौडिरहेकाहरूलाई
आफ्नो कान छाम्ने फुर्सद छैन
हरेक अकर्मण्यताको मूल जडको भेउ नपाउँदा
जिम्मेवारीपनलाई निकम्मा बनाइएको छ
ऊर्जावान्हरू दिनानुदिन पलायन भइरहँदा
धर्ती बोझिलो पो हुने हो कि भन्ने भयले
नेपाल आमा सुँकसुँकाइरहेकी छन् ।