देशमा बलात्कारलगायत महिला हिंसाका घटना बढ्दै गएका छन् । अपराधी उम्काउन प्रहरीले नै प्रमाण नष्ट गरेको पुष्टि सरकारी प्रतिवेदनमै भएको छ । तर, गृहमन्त्री रामबहादुर थापाले भने संसदीय समितिलाई महिला तथा बालबालिकामाथि हुने बलात्कार, हिंसालगायतका घटना पुँजीवादले बढाएको दिव्य ज्ञान दिएछन् प्रतिनिधि सभाको राज्य व्यवस्था समितिमा । भारतीय जनता पार्टीका नेताहरूले पनि भारतमा बढेको बलात्कारलगायतका महिला हिंसाका लागि अपराधीलाई हैन महिलाहरूले लगाउने वस्त्रलाई दोष दिएका थिए । गृहमन्त्री थापाले पनि त्यस्तै धारणा प्रकारान्तरले प्रकट गरे । अर्का एक जना सांसदले त ‘सौन्दर्य प्रतियोगिता’का कारण बलात्कार बढेको धारणा प्रकट गरेछन् । केही महिला सांसदले बलात्कारीलाई कारबाहीको माग गर्दै भएको आन्दोलनमा सरकारविरुद्धको षड्यन्त्र देखेछन् । बलात्कारको घटना बढ्नुमा महिलाको वस्त्र वा सौन्दर्य प्रतियोगिता हैन अपराधीलाई जोगाउन घटनालाई अर्कै अर्थ दिनखोज्ने सरकारी मानसिकता बढी दोषी देखिन्छ ।

यथार्थ चाहिँ के हो भने पुँजीवादले हैन दण्डहीनताले अपराध बढाउँछ । प्रहरीले नै प्रमाण नष्ट गरेको पुष्टि हुँदा पनि सजाय गर्न नसक्ने प्रवृत्तिले बढाउँछ अपराध । अस्पतालमा कार्यरत चिकित्सकलाई गृहमन्त्रीकै सहयोगीहरूले अपहरणको शैलीमा मन्त्रालय लगेर दबाब दिँदा पनि कसैले माफी मागेन । यस्तै, क्रियाकलापले बढाउँछ अपराध गर्ने आँँट ! नेताका घरबेटी भनिएका ठेकेदारलाई कानुनले छुन सकेन । शासकहरूको यस्तै लाछी निरीहताले बढाउँछ अपराध । कानुन कार्यान्वयन गर्ने निकायका तालुकवालाका नाताले यस्ता अपराध रोक्न र अपराधीलाई कानुनको कठघरामा उभ्याउन नसक्ता गृहमन्त्रीलाई आत्मग्लानि हुनुपथ्र्यो । बलात्कारमा महिलाको गरिबी वा पहिरनलाई दोषी देख्नु वा सरकारविरुद्ध षड्यन्त्र भएको ठान्नु लाजमर्दो गैरजिम्मेवारी हो । माअाेवादी सशस्त्र द्वन्द्वका बेलाका जघन्य अपराधमा सजाय भएको भए यति धेरै अपराध पक्कै बढ्ने थिएन ।

महिला हिंसाका हालैका घटनामा पुँजीवाद हैन शासनमा विद्यमान दण्डहीनताको संस्कृति बढी दोषी देखिन्छ । बलात्कारका घटनाप्रति सरकारी उदासीनता र संरक्षणले बलात्कारीलाई आँट आउँछ । निर्मला बलात्कार तथा हत्याका मामिलामा प्रधानमन्त्री र गृहमन्त्रीले संसद्मा तथा बाहिर दिएका सार्वजनिक अभिव्यक्तिहरू कति गैरजिम्मेवार रहेछन् भन्ने त सरकारले नै एकपछि अर्को छानबिन टोली गठन गरेर पुष्टि गरिसकेको छ । बलात्कारको घटनामा प्रहरी स्वयं मिलापत्र गराउन अग्रसर हुन्छ । सांसदहरू ‘पञ्चैती’ गराएर पीडितलाई न्याय नखोज्न दबाब दिन्छन् । बलात्कारको घटनामा जाहेरी लिन नमान्ने प्रहरीको तालुकवाला मन्त्रीले बलात्कारमा राज्यको असफलता हैन ‘पुँजीवाद‘लाई दोष दिनु ‘आफ्नो आङमा भैसी नदेख्ने अरूको आंगमा जुम्रा देख्ने’ भनेजस्तै हो । तर, गृहमन्त्रीको त्यो ’दिव्य ज्ञान’ गलत हो । समाजमा भन्दा पनि धेरै बढी पितृसत्तात्मक रुढीबाट शासकहरू ग्रस्त छन् । तिनका व्यवहारमा पाइलापाइलामा सामन्ती संस्कार प्रकट हुन्छ । अनि दोष चाहिँ पुँजीवादलाई !