चुनावी प्रचारप्रसारमा अपनाइने शैलीले सम्बन्धित राजनीतिक दलको मात्र हैन समाजको पनि परिचय दिन्छ । राजनीतिकरूपमा परिपक्व उमेदवार र पार्टीका कार्यकर्ता चुनाव प्रचारका क्रममा पनि उच्छृंखल चरित्र प्रदर्शन गर्दैनन् । नेपालमा भने भारतका सीमावर्ती क्षेत्रका तुलनामा कमै भए पनि चुनाव प्रचारप्रसार उच्छृंखल र अराजक क्रियाकलाप हुनेगरेका छन् । त्यसमा पनि क्षेत्र नम्बर २ राजनीतिक उच्छृंखलता र असहिष्णुता अपेक्षाकृत बढी देखिएको छ । स्थानीय तहको तेस्रो चरणको निर्वाचन प्रचारका क्रममा नेपालका ठूला सहरहरूमध्येका वीरगन्ज र जनकपुरमा सामान्य झडप भएका समाचारले हिंसा र अराजकताको सम्भावना उजागर भएको छ । यी दुवै ठाउँमा नेकपा (एमाले)का नेताहरूको कार्यक्रममा राष्ट्रिय जनता पार्टीका नेता कार्यकर्ताले अवरोध उत्पन्न गरेको समाचार छ ।

वीरगन्ज र जनकपुर दुवै सहरको नेपालको लोकतान्त्रिक संघर्षमा विशेष भूमिका रहिआएको छ । राणा शासनको विरुद्धमा भएको २००७ को जनक्रान्तिमा नेपाली कांग्रेसले सबैभन्दा पहिले वीरगन्ज कब्जा गरी जनसरकार स्थापना गरेको थियो । पञ्चायतविरुद्धका लोकतान्त्रिक आन्दोलनहरूमा पनि वीरगन्जको महत्त्वपूर्ण योगदान रह्यो । यस्तै, सहिद भूमिका नामले चिनिने जनकपु सचेत  नागरिकहरूको नगरका रूपमा चिनिन्थ्यो । लोकतन्त्रका लागि भएका जनक्रान्ति, आन्दोलन र संघर्षहरूमा जनकपुरवासीको त्याग र योगदान नेपालका अरू नगरहरूको तुलनामा धेरै माथि छ । विडम्बना, नेपाली लोकतन्त्रका यस्ता आधारभूमिमै राजनीतिक दलका नेताले अलोकतान्त्रिक चरित्र र संस्कार प्रदर्शन गरे । चुनाव प्रचारप्रसारमा अवरोध उत्पन्न गर्नेहरूले वीरगन्ज र जनकपुरको इज्जत फालिदिए । यस्तो अधिनायवादी प्रवृत्तिले लोकतन्त्रमै आघात पर्नसक्छ ।

अहिले एमाले र राजपाका नेता कार्यकर्ता दन्तबझानमा लागेका छन् । अहिलेसम्म भिडन्त पनि मूलतः यी दुई दलकै बीचमा सीमित छ । तर, चुनाव वा अरू कुनै पनि समयमा कसैलाई निषेध गर्न खोजियो भने त्यसको दुष्परिणाम सबैले भोग्नुपर्ने हुन्छ । समाचारअनुसार राजपाका कार्यकर्ताहरू संविधान संशोधनमा असहयोग गर्ने एमालेलाई प्रदेश नम्बर २ मा पस्नै नदिने रणनीतिमा छन् । राजपाले निषेधको रणनीति अपनाएको हो भने उसले पनि त्यसको महँगो मूल्य चुक्ता गर्नुपर्ने हुनसक्छ । त्यसो त एमालेका नेताहरूको प्रचारशैली र अभिव्यक्ति पनि अपेक्षाकृत बढी नै आक्रामक र उत्तेजक हुनेगर्छ । अरू क्षेत्रको निर्वाचनमा पहिलो पार्टी भएपछि त झन् एमाले नेताहरूको अहंकार र तुजुक बढी नै प्रकट हुन थालेको छ । उत्तेजक र आक्रामक शैलीबाट मात्र मतदाता रिझिन्छन् भन्ने मानसिकताका कारण कतिपय अवस्थामा एमाले नेताहरूले मुठभेड निम्त्याउने गरेको देखिएको छ ।

अतः स्थानीय र पछिल्ला दुवै निर्वाचनमा शान्ति कायम राख्न एमाले पनि संयमित र भद्र हुनु आवश्यक देखिन्छ । राजपा र एमालेले देखाएको निषेधात्मक एवं असहिष्णु प्रवृत्ति देशका सबै राजनीतिक दलका नेतामा पाइन्छ । यस्तो प्रवृत्तिले लोकतन्त्र सुदृढ बनाउन सहयोग गर्दैन । जनताले पनि यस्तो उत्तेजक चरित्रलाई एउटा हदसम्ममात्र स्वीकार गर्छन् । यसैले आगामी निर्वाचनहरूलाई स्वच्छ, निष्पक्ष र स्वतन्त्र बनाउन राजनीतिक दलका नेताहरूले पनि लोकतान्त्रिक चरित्र अपनाउनु आवश्यक छ । चुनाव प्रचारको प्रारम्भमै देखिएको गुन्डागर्दीले भने उल्टो संकेत गरेको छ । निर्वाचन आयोगलगायत अन्य सरकारी र गैरसरकारी संस्थाहरूले पनि निर्वाचन निष्पक्ष बनाउन आवश्यक तदारुकता देखाउनु जरुरी भइसको छ ।