चलचित्र ‘क्याप्टेन’सँगै रिलिजमा आएको चलचित्र ‘ब्रेकअप’ की नायिका सिल्पा मास्के एक महिनाको अन्तरालमै फेरि दर्शक माझ आइपुगेकी छिन् । सिल्पा मास्के अभिनित चलचित्र ‘कागजपत्र’ आजबाट प्रदर्शनमा आएको छ । चलचित्रमा उनी नायिकाको भूमिकामा छिन् । यद्यपि उनी मात्रै लिड रोलमा छैनन् । सरिता गिरी, भोलाराज सपकोटा, नाजिर हुसेन मुख्य भूमिकामा छन् । जसरी हुन्छ अमेरिका वा अष्ट्रेलिया जानै पर्ने मनोविज्ञानबाट गुज्रिदै गएको समाज, व्यक्ति र प्रवृत्तिप्रतिलाई मुख्य कथान बनाएको चलचित्र ‘कागजपत्र’ लगायत चलचित्रप्रतिको उनको बुझाई, अनुभव र आम प्रवृत्तिप्रति केन्द्रित रहेर नायिका सिल्पा मास्केसँग बाह्रखरीका नरेश फुयाँलले गरेको कुराकानीः 
० ० ०
शुक्रबारबाट प्रदर्शनमा आएको तपाईंले अभिनय गरेको चलचित्र ‘कागजपत्र’ कस्तो मुभी हो ? 
अहिले समाजमा भइरहेको विषय जसमा अधिकांशले आफूमा रिलेट गर्न सक्नुहुन्छ । सबैले मन पराउनेगरि सरल रुपमा प्रस्तुत गरिएको छ । जसरी पनि अष्ट्रेलिया अथवा अमेरिका जानै पर्ने जुन मानसिता अहिले समाजमा विकास भइरहेको छ, त्यही कुरा नै चलचित्रको मुख्य कथानक हो । 

केही समय अगाडि मात्रै रिलिज भएको तपाईंको पहिलो चलचित्र ‘ब्रेकअप’ ले अपेक्षित सफलता प्राप्त गर्न सकेन । यो चलचित्रको अवस्था पनि त्यस्तै पो हुने हो की ?
मैले ‘कागजपत्र’ हेरिसकेको छु । ट्रेलरमा जति राम्रो छ त्योभन्दा राम्रो फिल्म बनेको छ । हसाउँछ, रुवाउँछु । समाजिक कथाबस्तु पनि छ । चलचित्रको गीत देखि ब्याकग्राउन्ड स्कोरसम्म सबै राम्रो छ । स्क्रिप्ट देखि नै होल युनिटले मेहनत गरेको हुनाले पनि चलचित्र राम्रो बनेको छ । 

पछिल्लो समय अपेक्षा गरिएका चलचित्र नै चलिरहेका छैनन् । एकपछि अर्को चलचित्रको निराशाजनक समीक्षा र ब्यापारबाट गुज्रिरहेका बेला ‘कागजपत्र’लाई कसरी विश्वास गर्न सकिन्छ ? 
पक्कै पनि तपाईंले भने जस्तै छ अहिलेको अवस्था । चलचित्र हेर्न दर्शकहरु आइरहनु भएको छैन । चलचित्रले ब्यापार गरिरहेका अवस्था छैनन् । ‘कागजपत्र’ राम्रो बनेकाले यसलाई दर्शकले मन पराउनु हुनेछ भन्ने विश्वास हो । ग्रान्ड स्टोरी र ग्रान्ड हिरो हिरोइन भएको चलचित्र होइन । क्यारेक्टर बेस मुभी हो । चल्छ चल्दैन त त्यो आजभोलीसम्म थाहा हुन्छ । मेरो विश्वास वर्ड अफ माउथले नै यो चलचित्र चल्छ भन्ने छ । 

चरित्र प्रधान चलचित्र भए पनि मुख्य भूमिकामा नै हुनुहुन्छ । ‘ब्रेकअप’ बाट ठूलो सफलता हात नपरेको अवस्थामा यो सम्भवत तपाईंको ‘करिअर’ मेकर चलचित्रका रुपमा हेरिएको छ । कत्तिको प्रेसर हुँदोरहेछ ?
क्यारेक्टर बेसको चलचित्र भएकाले चलचित्रको सिंगो भारी मैले बोकेर हिँड्नु परेको छैन । धेरै कलाकार समानान्तर रोलमा हुनुहुन्छ । स्क्रिप्ट टाइट छ । एउटा मात्रै क्यारेक्टर भएन भने पनि पूरै चलचित्र नै अधुरो हुन्छ । त्यसैले चलचित्रमा प्रेसर छैन । मेरो विचारमा यो चलचित्र मेरो करिअरका लागि हेल्पफूल मुभी बन्ने छ । दर्शकले मलाई एक महिनाको अन्तरमा नै दुई पटक देख्दै हुनुहुन्छ । ‘ब्रेकअप’मा भन्दा यसमा मलाई फरक रुपमा देख्न सक्नुहुनेछ ।

‘कागजपत्र’मा अधिकांश कलाकार थिएरटरबाट आएका छन् । थिएटरमा काम गरिसकेका कलाकारसँग काम गर्न कत्तिको चुनौतीपूर्ण हुँदोरहेछ ?
थिएटरबाट आएको कलाकार क्यारेक्टर भित्रको सानोसानो कुरामा डुबेर काम गर्नुहुन्छ । प्राकितक कुराहरु आउँछ अभिनयमा पनि । उहाँहरुसँग काम गर्न पाउँदा मैले पनि धेरै कुरा सिकेँ उहाँहरुबाट । सिनहरु छिटो छिटो हुने । काम गर्न पनि सजिलो थियो उहाँहरुसँग । 

मैले पनि मेहनत गरेको छु । दुई वर्ष एक्टिङ सिकेर आएको हुँ । उहाँहरुले थिएर एक्टिङ सिक्नु भयो । मैले एक्टिङ क्लासमा सिकेँ । 

छोटै समय भएपनि पक्कै केही अनुभव त गर्नुभयो होला । हलिउड, बलिउडका चलचित्र चल्ने तर नेपाली चलचित्र नचल्ने कारण के रहेछ ? 
नेपाली चलचित्रबाट दर्शक भड्किसक्नु भयो जस्तो लाग्छ । सिनेमा प्रचार, ब्रिफिङ, गीत र ट्रेलरले जती हाइप पाएको हुन्छ हलमा पुग्दा पाएको पाइप र भनिए जस्तो चलचित्र राम्रो हुँदैन । यस्तै पक्षहरुले गर्दा नेपाली चलचित्र राम्रो हुँदैन भन्ने छाप परिसके जस्तो लाग्छ । अब यस्तै हो भने राम्रो फिल्म आए पनि चल्नेवाला छैन । 

स्क्रिप्टमै त्रुटी हुन्छ हाम्रोमा । सेटमा सबैले मेहनत गर्नुहुन्छ तर मुख्य कुरा स्क्रिप्टमै गल्ती भएपछि जतिसुकै मेहनत गरे पनि कहाँ राम्रो हुन्छ र ? प्राविधिक रुपमा धेरै गल्तीहरु छन् । समय लगाएर राम्रो बनाउँ भन्दापनि सबैलाई तीन महिनामै काम सकेर हलमा लगाइहाल्न हतार छ यहाँ । 

कतिपय अवस्थामा कलाकारले सेटमा पनि मेहनत नगरेको  भन्ने आरोप लाग्दै आएको छ । न्यून पारिश्रमिक पनि यसको कारण हुन सक्छ ?
मेहनतको कुरा गर्दा जसले अभिनयलाई नै आफ्नो कर्म र धर्म भनेर लागिरहको उसैलाई आफ्नो चलचित्रमा लिएपछि यसको समाधान भइहाल्छ । हामीले मेहनत गरेअनुसार त्यसको प्रतिफल आएन भने पक्कै पनि त्यसले निराश बनाउँछ । जति मेहनत गरे पनि यस्तै हो, किन मेहनत गर्ने भन्ने हुन्छ । 

नव नायिकाहरुबाट चलचित्रको पारिश्रमिकले पकेट खर्च पनि चल्दैन भनेका गुनासाहरु पनि आइरहेका छन्, हो ? 
अरुले कति पाउनु भयो त्यो त मलाई थाहा भएन । तर त्यती धेरै गाह्रो पनि हुँदैन । प्रोडक्सन अनुसार पनि हुन्छ । तर यो चाहिँ सही हो जति मेहनत गरिन्छ त्यो भन्दा कम चाँहि हुन्छ । 

त्यो पनि नायक र नायिकामा फरक छ भन्छन्, हो ? 
त्यो त हो । यो त फेरि फरक प्रसंगतर्फ गइहाल्छ । नायकहरुले यती पायो उती पायो भनेर समाचारमै आइरहेको हुन्छ । यस्तो समाचार आउने अवस्था नायिकाको हकमा पनि हुनुपर्छ । एक जनाले मात्रै फिम्म बन्छ र ? नायकले मात्रै फिल्म बन्ने हो र ? नायिका पनि त चाहिन्छ । फिल्म बन्न त हरेक कलाकारको उत्तिकै योगदान हुन्छ नी । मेहनत, समय बराबरी खर्च हुन्छ भने समानता पारिश्रमिकमा पनि त हुनुप¥यो । महिलाको सशक्तिकरण हामीले नै गर्ने होइन र ? म त यसबारे जहिल्यै बोल्न तयार छु । 

महिलालाई सेन्टरमा राखेर निर्माण भएका नेपाली चलचित्र पनि निकै कम छन् नि !
हो । यो अर्को सत्य हो । ‘बुलबुल’ ले महिलालाई केन्द्रमा राख्यो म एकदम खुसी छु । महिला राइटर, निर्देशक, क्रु पनि निकै कम हुनुहुन्छ । सायद महिला फिल्म राइटर नआएससम्म महिलालाई केन्द्रिय चरित्र बनाएर चलचित्र कमै निर्माण हुन्छन् होला ।